JOANNA PACHLA – NAGRODA IM. MARKA KASZA | ex aequo / wyróżnienie i tytuł LAUREATA FESTIWALU
Dziennikarka, blogerka (www.wyrwanezkontekstu.pl). Absolwentka filologii polskiej (spec. krytyka literacka i artystyczna) oraz dziennikarstwa i komunikacji społecznej (spec. twórcze pisanie: film, teatr, telewizja) na Uniwersytecie Wrocławskim.
Doświadczenie dziennikarskie m.in.: recenzentka w dziale książkowym Wirtualnej Polski, praktykantka działu miejskiego dziennika „Gazeta Wrocławska”, redaktorka serwisu dziennikarstwa obywatelskiego Wiadomości24.pl, redaktorka serwisów internetowych Centrum Informacji i Rozwoju Społecznego we Wrocławiu, copywriter/freelancer.
CHCESZ ZOSTAĆ PISARZEM? ZAPŁAĆ KARTĄ LUB W GOTÓWCE | pobierz: FAMIASTO 2014-1
„Po co komu talent, skoro można się nauczyć rzemiosła? Gdzie kończy się pisarz, a zaczyna grafoman? I czy Kafka pracowałby w grupie? O kursach i szkołach kreatywnego pisania rozmawiamy z pisarzem i dziennikarzem, Arturem Danielem Liskowackim”
CAŁY TEN MAKS | pobierz: FAMIASTO 2014-02, FAMIASTO 2014-3
„Potrafił malować, więc ojciec zwietrzył w tym niezły interes. Otworzył manufakturę malowania kilimów i poduszek. Wzory? Jeleń na rykowisku, biały pałac w świetle księżyca, pływające po stawie łabędzie. Ale Maksowi nie o taką karierę chodziło. Rodzinny biznes szybko więc porzucił, a swoją charyzmą postanawiał zarażać tłumy. Dziś nagroda jego imienia jest jedną z najważniejszych na FAMIE.”
WYROSŁEM Z FAMY, WIĘC NIE MAM KLAPEK NA OCZACH | pobierz: FAMIASTO 2014-4
„Na festiwal trafił przypadkiem, jeszcze w latach sześćdziesiątych. Razem z kolegami przyjechał tu na wakacje. Pewnego dnia mijał nieistniejący już dom studencki Wisus II, leżący przy promenadzie. Usłyszał muzykę, oklaski. Po wejściu do środka zobaczył chłopaka z gitarą i siedzących na podłodze ludzi. Do dzisiaj nie wie, kto wtedy właściwie grał. Ale na FAMIE już został. – Teraz jestem tu po raz szesnasty – opowiada nam Andrzej Śmigielski, jeden z tegorocznych jurorów.”
Fot © Joanna Pachla
Osiągnięcia literackie: zwyciężczyni konkursu na opowiadanie „Miłość we Wrocławiu” 2010 (publikacja w zbiorze pod tym samym tytułem, obok tekstów m.in. Marcina Świetlickiego, Stefana Chwina, Ingi Iwasiów, Ignacego Karpowicza i Wojciecha Kuczoka), laureatka konkursu Międzynarodowego Festiwalu Opowiadania 2010, laureatka konkursu Międzynarodowego Festiwalu Kryminału 2009 i 2010 (publikacja w zbiorze „Zaułki zbrodni. Opowiadania kryminalne” w gronie innych debiutantów), uczestniczka warsztatów krytycznych organizowanych przez Biuro Literackie 2011, uczestniczka Czarnych Warsztatów Pisania Prozą 2012.
ZRÓB SOBIE ZE MNIE TATUAŻ | pobierz: TORPEDA LUDU 2014-01
„W moim domu wierzy się w przesądy, toteż kiedy bukuję bilet na piątek trzynastego, samolot odlatuje beze mnie. Franz mówi, że to głupota, ale on nie wie, jak żyje się z taką babką. No więc siedzę teraz na płycie lotniska, przeklinam babkę, przeklinam Franza i patrzę, jak mój samolot leci hen, w daleki świat. Ale zanim, to idę z Moni na spacer. Idzie też z nami Lala, to jest pies husky. Cały myk polega na tym, że Lala nie widzi, ale wiemy o tym tylko my trzy. Lala zna dwie komendy: Lala hop i Lala dół. To pozwala omijać przeszkody. Krawężniki, schodki. Jeden, dwa. Ale przy kilkunastu robi się szopka. Lala hop, Lala hop, i tak dwadzieścia razy. Trzydzieści, pięćdziesiąt. Zależy, gdzie się wspinamy. Lala hop i Lala hop, jak zacięta płyta i mantra z reklamy TV.”
NIE-MIEJSCA | pobierz: TORPEDA LUDU 2014-02
„Daj spokój, Mery. Nie przyszliśmy tutaj, żeby umierać. Przyszliśmy, żeby być. Nie-być. W nie-miejscu. Schować twarze do szafy, powiesić na wieszakach nasze starte make-upy. Ale Mery nie słucha. Mery ma na imię Maria, ale nie lubi, gdy w taki sposób się do niej zwraca. To imię zużyte jest w naszej kulturze – uważa. Ma piękne łopatki, widzę je wyraźnie, kiedy sięga do zamka sukienki. Nie pomogę jej. Chcę to zobaczyć. Zobaczyć, jak ściąga sukienkę. Potem choćby potop.”
TEN KRAJ | pobierz: TORPEDA LUDU 2014-03
„Dola mówi, że kraj jest nasz i czuję, że on ją zgubi, ten kraj, a nie w jodze pozycja psa ani benzoesan sodu, dodany do żywności.Dola jest ślepa, mentalnie niewidoma, przez co nie dostrzega rzeczy, które rzucają się w oczy normalnym ludziom, to jest takim, jak ty czy ja.”
